„Praktyczna” samodzielność

Każdy z nas marzy o tym, by jego dzieci były samodzielne, zorganizowane, potrafiły radzić sobie z problemami i przeszkodami. Jednak sami sukcesywnie im tę samodzielność odbieramy. Bo nam się spieszy, bo sami zrobimy lepiej, bo nie wierzymy w powodzenie ich działań… z takim podejściem nie ukształtujemy autonomicznych, radzących sobie pociech.

O samodzielności słów kilka…

W poprzednim wpisie Kamila  wprowadziła nas w filozofię pedagogiki planu daltońskiego przedstawiając główne założenia, a ja dzisiaj chciałabym skupić się na samodzielności, jak jest rozumiana i jak można ją rozwijać w klasie.

4 filary edukacji daltońskiej

    Co tu dużo pisać… Plan daltoński zawrócił nam w głowach i od kilku lat nie wyobrażamy sobie bez niego efektywnej edukacji i pracy z uczniem. Co daje on uczniowi, a co nauczycielowi? O tym będziemy starały się pisać w najbliższych postach jak również w tych, które w cyklu „plan daltoński” będą pojawiały się później. Cały cykl postanowiłyśmy rozpocząć od bliższego i głębszego przyjrzenia się samodzielności.

NIE KAŻDY, KTO MA RYJEK TO ŚWINKA

Roksana Jędrzejewska-Wróbel to jedna z moich ulubionych autorek książek dla dzieci. Jej „Królewna”, czy „Kamienica” na stałe zagościły w prywatnym spisie lektur. Podobnie jest w przypadku książki „Florka. Z pamiętnika ryjówki”. Pozycja ta spodoba się każdemu dziecku, gdyż dotyczy spraw im bliskich i pisana jest w przystępnym dla nich języku. A ponieważ ja też jestem takim dużym dzieckiem, jak większość nauczycielek :), to Florka skradła moje serce.

O planie daltońskim…

Dzisiaj chciałabym wprowadzić Was w pedagogikę planu daltońskiego i opowiedzieć trochę jak to u nas się zaczęło. Data dzisiejszego wpisu jest bardzo adekwatna ponieważ bez wątpienia możemy powiedzieć, że w założeniach i samej koncepcji się zakochałyśmy…

Wyścig

Nie ma to jak zanurkować do biblioteczki cioci, która  nic nie wyrzuca. Ileż to wspaniałości można tam znaleźć. Dzisiaj o jednym znalezisku wykopanym kilka lat temu, książce inspirującej, kipiącej pomysłami i gotowymi materiałami do wykorzystania. I nie jest to ognisty romans  ani pełna pomysłów książka o kuchni kresowej,   nie jest to również poradnik dziergania na drutach. Książka  o której piszę nosi tytuł „Proste gry i zabawy matematyczne w domu i na wakacjach”, której autorami są Jerzy Cwirko-Godycki, Janina Kaczmarek, Jolanta Makowska .  Moją ekscytację tym tytułem na pewno zrozumieją i podzielą nauczyciele oraz pasjonaci pracy z dzieckiem. A na pewno zwiększę zainteresowanie pozycją prezentując moją ulubioną grę a jednocześnie klasowy hit jeśli chodzi o matematyczne gry w kości. Wbrew temu co zostało zapisane w tytule nie są to zabawy  wyjątkowo proste i oczywiste. Gry opisane w tej pozycji to zadania angażujące i  rozwijające nie tylko podstawowe umiejętności matematyczne, to zadania wymagające myślenia, kombinowania, planowania.

Z wiztą u Anaruka

Jedną z moich ulubionych lektur omawianych w okresie zimowym jest „Anaruk chłopiec z Grenlandii” Aliny i Czesława Centkiewiczów. Historia młodego Inuity jest wspaniałym podłożem do realizacji zagadnień z zakresu różnych edukacji. Mamy pole do popisu przyrodniczego, matematycznego, plastycznego i oczywiście językowego.

Albert Albertson

Albert Albertson pojawił się w naszym domu około 2 lata temu… i zagościł na stałe. Nie ma tygodnia żebyśmy do któregoś z tytułów nie wracały.